مسافر جامانده از حرم - شعر از نویسنده

اتل متل یه قصه

یه قصه پر غصه

ی هیئت و سه مداح

همشهریه روح الله

همیشه گرمه بساطشون

روضه و چای و نباتشون

جمع میشن  همه به دور هم

گرم میشن بازم به ذکر ودم
حسین ز تهران میومد
حمید از اراک میومد
یکی ساوه یکی هم قم
هیچ وقت نشد کسی گم
مهردادو؛ علیرضا وسعید
محمدم نبودنش بود بعید

داداش ابولفضل شکری
همون که چای میذاشت فوری
با علی نور محمد
رزقشون بود با احمد
خلاصه
پنجشنبه میشد و پیامک
شب یادت نره پاتک
پاتک به قلبا میزدیم
با روضه ضجه میزدیم
تا که دلا خدایی شه
یکمی کربلایی شه

یکمی رنگ و بو گیریم
تابا شهادت بمیریم
شهادت تو راهش
همه میشیم فدایش
محرما هم؛ که اصلن
کاره بچه ها بود احسن
تزیین و بیرق و علم
نوحه و سینه و دو دم
امشبی را شه دین در حرمش مهمان است
عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است
اما
محرمی که گذشت
شب اکبرش برنگشت
یه دمه اولی بود
میخوندیمش عالی بود
زائر کوی حسین گشته دلو جان ما
بسته به موی حسین حال پریشان ما
یه شب تو این ذکر و دم
تو ی شب محرم
اشک رو چشا جاری شد
مجلس ما حالی شد
****

*****

سرها که به هوا شد
حاجات ما روا شد
کاروانی راه افتاد
با همهه و فریاد
داریم میریم کربلا
اربعین و پیش اقا
هرکی که میخواد بیا
ما جاداریم چهل تا
همه باهم نوشتند
که راهی بهشت شند
رفتن همه ی کفترا
موندش کلاغ روسیاه
دلش شکسته و حزین
کارش فقط گریه همین
رفتن و اربعین و اونجا بودن
رفتن و دلاشونو جلا دادن
راستی یادم رفت که بگم
این هیئته مخلص و گرم
بهش میگن محبان
آنها مطیع اقان
توخمین ، شهر افتاب
اینان بچه های انقلاب
حاج اقامسعود منبریشون
هی داد میزد به سرشون
مواظب باشید بدون رو دربایسی
وگرنه میشیم شییعه انگلیسی
البته اسم اصلیش
محبان الزهراست
یه دستشون به بی بی
یه دستشون به مولاست
شاعر مسعود مختاری